بیانیه بنیاد هنگام اعطای جایزه
رنزو پیانو از ایتالیا برنده جایزه معماری ۱۹۹۸ پریتزکر شده است
رنزو پیانو معمار ۶۰ ساله ایتالیایی که سازه های بسیاری در دنیا دارد برنده جایزه معماری ۱۹۹۸ پریتزکر شده است. مراسم رسمی بیستمین سالگرد این جایزه به میزبانی رئیس جمهور و خانم کلینتون ۱۷ ژوئن در کاخ سفید برگزار شد.
جی آرتور پریتزکر رئیس بنیاد هایت که این جایزه را سال ۱۹۷۹ پایه گذاری کرد به نقل از تقدیرنامه هیئت داوران معماری پیانو را “تلفیق نادری از هنر، معماری و مهندسی در یک ترکیب برجسته” توصیف می کند. پیانو بیست و یکمین معمار برنده در بالاترین افتخار معماری جهان بوده که در مراسمی رسمی به او یک کمک هزینه ۱۰۰۰۰۰ دلاری و یک مدال برنز اهدا شد. او پس از آلدو روسی برنده سال ۱۹۹۰، دومین فرد ایتالیایی است که برنده جایزه پریتزکر شده است.
پیانو برای طراحی مرکز ژرژ پومپیدو پاریس در سال ۱۹۷۸ با همکاری ریچارد راجرز معمار جوان انگلیسی برای اولین بار به شهرت بین المللی رسید. پیانو از آن زمان بخاطر طیف وسیعی از ساختمانهای متنوع و استادانه اش مثل موزه منیل و گالری سای تومبلی (نقاش و مجسمه‌ساز آمریکایی) در هیوستون و موزه بیلر در بازل سوئیس مورد تمجید منتقدان قرار گرفته است.
وی پروژه های بزرگ مقیاس استادیوم فوتبال در زادگاهش شهر باری ایتالیا و مرکز خرید حیرت انگیز بِرسی که به “کشتی فضایی غول پیکری که به تازگی فرود آمده” تشبیه شده در پاریس طراحی کرده است. یکی از برجسته ترین پروژه های او ترمینال هوایی کانسای از بزرگترین ترمینال های جهان است که در جزیره ساخت بشری در خلیج اوزاکا ژاپن ساخته شده است.
پیانو زاده و بزرگ شده جنوآ ایتالیا است. او هم اکنون مشغول بازسازی میدان پوتسدامر پلاتس در برلین؛ طراحی برجی با کاربری مختلط در سیدنی استرالیا؛ اجرای یک مرکز فرهنگی در کالدونیای جدید؛ انجام پروژه های تازه راه اندازی شده در دانشگاه هاروارد کمبریج، ماساچوست؛ کلیسای زیارتی پادره پیو در فوجیا ایتالیا؛ و سایر پروژه های در دست ساخت در رم، پاریس و اشتوتگارت است.
جی کارتر براون رئیس هیئت داوران پریتزکر اظهار داشت “طراحی رنزو پیانو به پیروی از فناوری نشان از شخصیت هنری اوست اما او هرگز اجازه نمی دهد که فناوری بر او غلبه کند. معماری او با الهام از مفهوم مواد و احساس یک هنرمند مظهر انسانگرایی نادر است.” ایدا لوئیز هاستابل نویسنده و عضو هیئت منصفه می گوید:”رنزو پیانو ساختار را در پیوند میان فناوری و هنر تجلیل می کند.” چارلز کورا داور و معمار پرافتخار بمبئی هند پیانو را اینگونه ستایش می کند: “او اهمیت بزرگی هدف برای طراحی هر پروژه را با درک غزلی از مواد (و اینکه چگونه آنها با هم ترکیب می شوند) آمیخته و به این ترتیب معماری استادانه با ظرافت فوق العاده پدیدار می شود.” توشیو ناکامورا داور، سردبیر و نویسنده معماری اهل ژاپن اظهار داشت: “رویکرد پیانو به طراحی، تخیلی، مبتکرانه، فن آورانه و در عین حال نشان از توجه هنرمند به جزئیات است. توانایی وی برای حل مسائل معماری که با احساسی شاعرانه تغییر کرده طیف گسترده ای از پروژه ها از جمله سالن های نمایش موقت، بزرگترین ترمینال هوایی جهان، موزه ها، آپارتمان ها، کارخانه ها و برج های مرتفع را امکان پذیر کرده است.”
بیل لیسی مدیر اجرایی جایزه پریتزکر به نقل از تقدیرنامه هیئت داوران بیان می کند: “پیانو بیش از سه دهه از حرفه اش را با جدیت به جستجوی ابعاد جدیدی در ساختارهای عینی و تمثیلی پرداخته است.”
لیسی معمار و رئیس دانشگاه ایالتی نیویورک در پرچس افزود: “اسکلت کار رنزو پیانو یادآور ژانوس خدای روم بوده که با دو سر بهم چسبیده در جهت مخالف نشان داده شده که یکی نظاره گر عقب و دیگری نظاره گر روبرو است. برنده جایزه معماری ۱۹۹۸ پریتزکر این دوگانگی را مجسم می کند. انتخاب معماری که کارش نمایش درخوری از اهداف جایزه بوده در بیستمین سالگرد جایزه بسیار شایسته بود.”
