بیوگرافی معمار یورن اوتزان
یورن اوتزان معمار دانمارکی سال ۱۹۱۸ به دنیا آمد. او زمانی که در مقطع متوسطه مشغول تحصیل بود با مطالعه طرح های جدید، ترسیم نقشه ها و ساخت مدل ها به پدرش که مدیر یک کارخانه کشتی سازی در آلبورگ دانمارک و معمار کشتی ساز برجسته ای بود کمک می کرد. این فعالیت شرایطی را برای او فراهم ساخت تا به عنوان یک معمار کشتی ساز مانند پدرش آموزش ببیند.
یورن تحت تأثیر آینر اوتزان فرنک یکی از پسر عموهای پدرش که مجسمه ساز و استاد آکادمی سلطنتی هنرهای زیبا بود به مجسمه سازی علاقه مند شد و پس از تحصیلات متوسطه در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبا کپنهاگ پذیرش گرفت.
او در سال ۱۹۴۲ از آکادمی هنرهای زیبا فارغ التحصیل شد و مانند بسیاری از معماران متأثر از جنگ جهانی دوم به کشور بی طرف سوئد گریخت و در زمان جنگ در دفتر استکهلم حکن آلبرگ مشغول به کار شد. وی سپس به فنلاند رفت تا با آلوار آلتو کار کند.
اوتزان در حالی که هنوز مشغول تحصیل بود به عنوان یکی از ستایندگان ایده های گونار اسپلنت و فرانک لوید رایت تاثیرات عمده آلتو، اسپلنت و رایت را در کار خود تصدیق کرد. او طی یک دهه بعد به مراکش، مکزیک، ایالات متحده، چین، ژاپن، هند و استرالیا سفر کرد و تصمیم گرفت به الگویی برای زندگی خود تبدیل شود.
بیشتر پروژه های اوتزان در زادگاهش دانمارک ساخته شده اند اما دلیل مشهور شدن او بیشتر به خاطر بنای نمادین خانه اپرای سیدنی با سقف های خمیده است. ساخت این بنا سال ۱۹۵۹ آغاز شد و اوتزان سال ۱۹۶۶ پس از مشاجرات تلخ با مقامات استرالیا در رابطه با مسائل مربوط به هزینه و برنامه این پروژه را ترک کرد.
از دیگر پروژه های شناخته شده او در دانمارک می توان به خانه های فردنسبورگ (۶۲ – ۱۹۵۹)، خانه های کینگو (۱۹۵۶-۵۸)، کلیسای بگسوارد (۱۹۷۳-۷۶) و مرکز هنر طبیعی اسکاگن (۲۰۰۱) اشاره کرد.
خانه های کینگو در هلسینگور شصت و سه خانه به سبک ال است که به صورت ردیفی روی بلندی هایی ساخته شده و منظره ای از نور خورشید را برای هر خانه مهیا کرده است. خانه های کینگو اغلب به دلیل ترکیب های ساده و خلاقانه خود مورد ستایش قرار گرفته اند.
کلیسای بگسوارد کپنهاگ طرح بزرگ دیگر اوتزان پس از بازگشتش از سیدنی به دانمارک بود. او طاق های داخلی را پس از الهام گرفتن از توده های ابر طراحی کرد.
اوتزان در اوایل دهه ۱۹۷۰ به جزیره مایورکا اسپانیا نقل مکان کرده و به همراه همسرش در اقامتگاه تابستانی کان فلیز که خودش طراحی کرده بود تا زمان مرگش (۲۰۰۸) زندگی کرد. معماری این بنا کاملاً یکپارچه و ساده است و پنجره کوچک آن اجازه می دهد تا نور به داخل فضای نشیمن نفوذ کرده و منظره ای از دریا را به نمایش بگذارد.
