فضاهای داخلی چگونه میتوانند به معماران در کاهش اضطراب کمک نمایند.

یکی از روند های طراحی که رابسون بیش از یک دهه در حال بررسی و کندوکاو آن بوده چگونگی تسکین راحت‌ تر اضطراب به واسطه فضاهای مهمانداری است. او در مطالعه سال ۲۰۰۸ خود به این حقیقت پی برد که کسانی که مضطرب‌ تر بودند نشستن کنار دیوار، کنج‌ ها و یا موقعیت‌ هایی که به آنها حس تسلط بر محیط را‌ میدهد انتخاب‌ میکردند. رابسون شاهد بود که فضاهای صمیمی، پارتیشن‌ بندی شده و آرام در رستوران‌ ها و لابی‌ های هتل به واسطه عوامل بیرونی افزایش یافته‌اند.

گری تصمیم گرفت از کافه «والنات استریت» دیدن کند، چون به خاطر «دنج» بودنش مشهور بود. داوران غالباً در کنار عباراتی مثل «زیبا و آرام» و «فضایی مناسب برای اینستاگرام»، از این واژه (دنج) استفاده‌ میکنند. او با آنالیز المان‌هایی که به مردم حس «خونسردی»‌ میدادند، فرآیند بازدیدش را شروع کرد. برای ارزیابی راحت‌ تر، چک‌ لیستی از رابسون گرفته بود. در این چک‌ لیست خصوصیاتی آمده بود از قبیل: نور طبیعی و پنجره‌ های قدی، فضاهای صمیمی با کلی قوس و انحنا، گیاهان، پالت رنگ‌ های ملایم، عایق آکوستیک ضدصدا، تهویه …که کافه‌ ای که از آن بازدید میکرد تمام این خصوصیات را داشت.