بیوگرافی معمار آلدو روسی
آلدو روسی (۱۹۹۷-۱۹۳۱) نظریه پرداز، نویسنده، هنرمند، معلم و معماری است که هم در ایتالیا و هم در سطح بین المللی شناخته شده است. وینسنت اسکالی منتقد و مورخ برجسته، او را با نقاش و معمار معروف لوکوربوزیه مقایسه کرده است. اِیدا لوئیز هاستابل منتقد معماری و داور پریتزکر روسی را “شاعری که بطوراتفاقی معمار می شود” توصیف کرده است.
روسی در میلان ایتالیا متولد شد جایی که شغل پدرش در ساخت دوچرخه تجارتی بود که پدربزرگش تاسیس کرده بود. روسی آموزش ابتدایی را طی سال های جنگ جهانی دوم در دریاچه کومو و بعدها در لکو آموخت. او مدت کوتاهی پس ازپایان جنگ وارد دانشگاه پلی تکنیک میلان شد و مدرک معماری خود را در سال ۱۹۵۹ دریافت کرد. روسی از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۴ به عنوان سردبیر مجله معماری کازابلا خدمت کرد.
اگرچه شوق اولیه او به فیلم به تدریج تبدیل به معماری شد اما علاقه شدیدش به نمایش را همچنان حفظ میکرد. او می گوید: “در تمام معماری هایم همیشه تئاتر مجذوبم کرده است.” او تئاتر شناور دل ماندو را برای نمایشگاه دوسالانه ونیز در سال ۱۹۷۹ تحت کمیته مشترک تئاتر و معماری دوسالانه ساخته است. در این سازه ۲۵۰ تماشاچی در اطراف یک صحنه نمایش مرکزی قرار میگیرند که توسط دریا تا پانتا دلا دوگنا شناور شده است. روسی پروژه اش را در سایت با عنوان “جایی که معماری به پایان رسید و جهان تخیل آغاز شد” توصیف کرد. اخیراً او ساختمان بزرگی برای تئاتر کارلو فلیس جنوا ساخت که خانه اپرای ملی است. اولین پروژه روسی در نیمکره غربی کانادا در سال ۱۹۸۷ ساخته شد زمانی که تئاتر فانوس تورنتو در سواحل دریاچه انتاریو تکمیل شده بود.
او در کتاب “یک شرح حال علمی” خود تصادف خودکاری را توصیف کرده است که در سال ۱۹۷۱ نقطه عطفی در زندگی اش بوده و الهام بخش پروژه ای برای گورستان مودنا شده است. درست زمانیکه در حال بهبودی در بیمارستان بود این تفکر درباره شهرها به عنوان اردوگاه های بزرگ زندگی و گورستان ها به عنوان شهرهای مرده ها به سراغش آمد. طراحی پله ای روسی برای گورستان سن کاتالدو برنده اولین جایزه در رقابت سال ۱۹۷۱ شد.
تقریبا در همان دوره زمانی اولین مجتمع مسکونی روسی در حومه میلان ساخته شد. این مجموعه که گالاراتیس (۱۹۶۹-۱۹۷۳) نامیده میشود سازه ای از دو ساختمان است که با فاصله باریکی از هم جدا شده اند. روسی درباره این پروژه گفته است: “من معتقدم مهمترین دلیل برجسته شدن این سازه بخاطر سادگی ساخت آن برای تکرار است.” از آن زمان به بعد او راه حل های زیادی درباره ساخت مسکن، از خانه های فردی تا آپارتمان ها و هتل ها ارائه کرده است.
خانه های کاجی پوکونو پنسیلوانیا از اولین ساختمان هایش در ایالات متحده است و پروژه طاق شگفت آور شهر گالوستون درتگزاس به اتمام رسیده است. دانشگاه میامی در کورال گیبلز فلوریدا از روسی برای طراحی دانشکده جدید معماری کمک گرفته است. پروژه های مسکونی دیگرش، آپارتمانی در منطقه تیرگارتن برلین آلمان و دیگری فریدریشتات جنوبی(۱۹۸۱-۱۹۸۸) هستند. او طرح های اقامتی زیادی در ایتالیا دارد. مجتمع هتل و رستوران ایل پالازو در فوکوئوکا ژاپن هم یکی دیگر ازاقامت گاه های او برای زندگی است که در سال ۱۹۸۹ ساخته شده است.
خوزه رافائل مونئو رئیس دانشکده معماری دانشگاه هاروارد در معرفی روسی برای ارائه سخنرانی والتر گروپیوس گفت: “وقتی مورخان آینده به دنبال توضیح برای این هستند که چرا گرایش های مخربی که شهرهای ما را تهدید کرده تغییر کرده اند، نام روسی یکی از کسانی است که موجب نگرشی عاقلانه و مورد احترام شده است.”
