مرکز فرهنگی جین ماری تیجابو – معماران کارگاه ساختمان رنزو پیانو

درک توسعه فرهنگ کاناک بخش مهمی از این پروژه بود – آشنایی با تاریخ ، محیط و اعتقادات کاناک امکان طراحی بنایی متناسب با این زمینه را فراهم کرد. روابط نزدیک کاری با مردم محلی مانند ماری کلود توجیبا (همسر بیوه‌ ژان ماری توجیبا) و انسان شناسی به‌نام آلبانی بنسا بخش مهمی از این فرایند یادگیری بود.

این پروژه با الهام از روابط عمیق مردم کاناک با طبیعت، به دنبال برآوردن دو هدف اصلی بود: یکی نشان دادن استعداد کاناک برای ساخت و دیگری استفاده از مصالح مدرن مانند شیشه، آلومینیوم، فولاد و فناوری‌ های نوین روشنایی در کنار مصالح سنتی چوب و سنگ بود.

این مرکز که توسط RPBW طراحی شده است، مجموعه‌ ای از کلبه‌ ها، پاویون‌ های کوچک و فضا های پر از درخت است. این مرکز در شبه جزیره تینا قرار دارد که از سه طرف با آب احاطه شده‌ است. از میان پوشش گیاهی غنی این سایت مسیر های پیاده و جاده‌ ها عبور کرده‌اند که در میان آنها «دهکده ها» وجود دارد: مجموعه ساختمان‌ هایی که پیوندی محکم با زمینه‌ خود دارند و طرح نیم دایره‌ای آنها نواحی همگانی باز را تعریف میکند.

ساختار و مهم‌ تر از همه عملکرد این کلبه‌ های جدید کالدونیایی، از نظر معماری و اجتماعی احیا و سازگار شده‌ است. ده کلبه در سه اندازه‌ مختلف با ارتفاع ۲۰ تا ۲۸ متری وجود دارد که همگی با یک مسیر پیاده به هم متصل‌ اند. این کلبه‌ ها عملکرد های مختلفی در این مرکز فرهنگی ارائه میدهند. گروه اول شامل فضا های نمایشگاهی، گروه دوم شامل خانه‌ های تحقیقاتی، یک اتاق کنفرانس و یک کتابخانه است. گروه آخر کلبه‌ها نیز شامل استودیو های موسیقی، رقص، نقاشی و مجسمه‌ سازی است.

شکل خمیده‌ ساختمان‌ ها به ساخت و سازهای سنتی کاناک اشاره دارد، اما به جای الیاف سنتی بافته شده از سبزیجات، این ساختمان‌ ها از قطعات چوبی ساخته شده اند،که ایجاد نماهای سنتی، تمام مزایای فن‌ آوری مدرن را درون خود به همراه دارند. از چوب ایروکو آماده و ضد موریانه برای این پروژه استفاده شده ‌است.

ساختمان‌ ها دارای سامانه‌ تهویه‌ غیرفعال بسیار کارآمد هستند که آن‌ ها را از تهویه‌ مطبوع مکانیکی بی‌ نیاز میکند. نمای دوپوش بیرونی به گردش آزادانه‌ هوا بین لایه‌ های چوب کمک میکند. زاویه‌ دهانه‌ های نمای بیرونی برای مهار باد های موسمی غالب از سمت دریا، طراحی شده است. جریان هوا توسط بادگیرهای قابل تنظیم کنترل میشود. هنگامی که سرعت باد کم است برای ورود هوای تازه باز میشوند، اما با افزایش سرعت باد بسته میشوند. پس از طراحی، این راه‌ حل منحصر به فرد بر روی مدل‌ هایی با مقیاس کوچکتر در یک تونل باد مورد آزمایش قرار گرفت.

اطلاعات پروژه مرکز فرهنگی جین ماری تیجابو

معمار: کارگاه ساختمان رنزو پیانو

مکان: نومیا، نیو کالدونیا

مسابقه سال ۱۹۹۱:

تیم طراحی: A. Chaaya (معمار مسئول)، به همراه F. Pagliani, J. Moolhuijzen, W. Vassal and O. Doizy, A. Schultz (گروه مدل‌ سازی)

مشاوران: A. Bensa (مردم شناس)، Desvigne & Dalnoky (منظر)، Ove Arup & Partners (سازه و تهویه)، GEC Ingénierie (کنترل هزینه)، Peutz & Associés (آکوستیک)، Scène (سناریوگرافی)

طراحی اولیه، ۱۹۹۲:

تیم طراحی: A. Chaaya (معمار مسئول)، به همراه J. B. Mothes A. H. Téménidès and R. Phelan, C. Catino, A. Gallissian, R. Baumgarten; P. Darmer (گروه مدلسازی)

مشاوران: A. Bensa (مردم شناس)، GEC Ingénierie (کنترل هزینه)، Ove Arup & Partners (کانسپت مهندسی سازه و تاسیسات)، CSTB (مطالعات محیطی)، Agibat MTI (سازه)، Scène (سناریوگرافی)، Peutz & Associés (آکوستیک)،  Qualiconsult (امنیت)، Végétude (کاشت)

مرحله‌ توسعه‌ی طراحی و ساخت، ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۸:

تیم طراحی: D. Rat, W. Vassal (معمار مسئول)، به همراه A. El Jerari, A. Gallissian, M. Henry, C. Jackman, P. Keyser, D. Mirallie, G. Modolo, J. B. Mothes, M. Pimmel, S. Purnama, A. H. Téménidès and J.P. Allain (مدل‌سازی)

مشاوران: A. Bensa (مردم شناس)، Agibat MTI (سازه)، GEC Ingénierie (کنترل هزینه)، CSTB (مطالعات محیطی)، Scène (سناریوگرافی)، Peutz & Associés (آکوستیک)، Qualiconsult (امنیت)، Végétude (کاشت)، Intégral R. Baur (امضا)

سال: ۱۹۹۸

نوع کاربری: مرکز فرهنگی

عکس‌ها: کارگاه ساختمان رنزو پیانو، کاربران شبکه‌ی اجتماعی فلیکر: Fourrure، xyotiogyo، Eustaquio، saturnino، bectrynes، tim-waters