به نام خدا
پروژه:مدرسه ابتدایی دختــرانه
درس:طـــــراحی معمــاری۱
دانشجو: مهرشاد جلیلی خوئـی
ش.د:
تیــــرمــــاه ۱۳۹۸
طراحی مدرسه ابتدایی دخترانه – مهرشاد جلیلی خوئی
سایت پروژه در دل کوچه های یک محل مسکونی قرار دارد و موقعیت آن سه نبش و به ترتیب در شمال ,شرق ,غرب,جنوب با کوچه ۱۰ متـری,کوچه ۱۰ متری , کوچه ی ۸ متـری و مدرسه ی راهنمایی مرتبط اسـت. در ابتدا لازم به ذکر است که برای ایجاد کیفیت مطلوب و احترام به محل مسکونی سایت از ۲ وجه جنوب و شـرق عقب نشینی کرد تا فضایی سبز و نشیمنی صمیمی برای محل ایجاد شود. باوجود عقب نشـینی این فضا مسقف بوده تا از تابش مستقیم به دیوارها در ساعات گرم روزجلوگیری کند .
در قسمت شرق این فضا تبدیل به حیـاط پیـش ورود مدرسه تا فضای انتظاری باشـد که در لحظـه ی ترافیـک تعطیلی مدرسه مانع تردد کودکان به کوچه شود و در ساعات تعطیلی در اختیار محل قرار میگیرد.
به گذشته نگاه کنیم و به صمیت حاکـم بر فضای تک تک کوچه ها و محــل ها, این اتفـاق اولین کانسپـت این مدرسه بود. هدف وارد کردن عنصری از جامعه به مدرسه , یاد آور کردن گذشته , نگاه کردن به مدرسه به عنوان اولین جامعه ی رسمی کودکان بود. اتفاق خرده محل ها یا به عبارتی میدانچه ها در پلان بگونه ای طراحـی شد که تکتک فضا ها درگیر این میدان ها باشند و کودکان در تشکیل و نقش پذیری در جـامعه خرد خود تشــویق شوند. این میدان ها محدود به لابی ها نمی شوند وپلان فضاهای کمک آموزشـی را نیز درگـیرخود میکنند حتی راهرو ها فضای کتاب خوان و نقطه ی مکث هستند.
ازایراد های رایج مدارس امروز: کمرنگ بودن فضای سبز, ارتباط ضعیـف میان حیاط بازی و ساختمان و ایجــاد یک فضای یک دست خالی برای ساعت تفریح به عنوان حیاط.
در این مدرسه حیاط ها در قالب خرده حیاط مرکزی ها دخیل فضا شدنند و حیاط اصلی یک فضایی اموزشـی و هم ارزش با مدرسه و رنگ بوی درخت های سازگار با اقلیم در تکتک فضاهای مدرسه رویت میشود. ساختمان و حیات یکی شده و باهم گره خوردند و هیچ یک برتری بر دیگری ندارد.
