رافائل آراندا – کارمه پیگم – رامون ویلالتا

بیوگرافی معماران رافائل آراندا ، کارمه پیگم و رامون ویلالتا

رافائل آراندا (۱۹۶۱)، کارمه پیگم (۱۹۶۲) و رامون ویلالتا (۱۹۶۰) تحصیلات خود را سال ۱۹۸۷ در رشته معماری در دانشکده معماری والز اسپانیا به پایان رسانده و یک سال بعد “شرکت معماران آرسی‌آر” را در زادگاه خود اولوت در ژیرونا اسپانیا تاسیس کردند.

آنها موفقیت خود را مدیون پیروزی اولین جایزه در رقابت سال ۱۹۸۸ می دانند که توسط وزارت امور عمومی و شهرسازی اسپانیا برگزار شده بود. این سه معمار در آن رقابت با تعمق در ذات گونه شناسی، فانوسی دریایی در پانتا آلدئا طراحی کردند که به عنوان رویکردی اساسی در تمام آثار آینده شان طنین انداز شد.

این دستاورد به آنها اجازه داد تا ایده های منحصر به فردشان از معماری را که به واسطه مکان و حساسیت های خود از آن آگاه شده بودند کشف کرده و برنده بسیاری از رقابت های طراحی کاتالونیا شوند. آنها اخیراً مورد تمجید بین المللی قرار گرفته و مبادرت به اجرای پروژه هایی خارج از مرزهای اسپانیا و سایر کشورهای اروپایی کردند.

آراندا، پیگم، و ویلالتا در نمایشگاه های مهمی از جمله سومین نمایشگاه بین المللی معماری در پاریس سال ۱۹۹۰؛ نمایشگاه معماری دوسالانه ونیز در سال های ۲۰۰۰ ، ۲۰۰۲ ، ۲۰۰۶ ، ۲۰۰۸ ، ۲۰۱۲ ، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶؛ موزه هنر های مدرن نیویورک: معماری جدید اسپانیا سال ۲۰۰۶؛ اهداف جهانی در گالری معماری و طراحی توتو در توکیو سال ۲۰۱۰؛ و معماران آر سی آر شرکت کردند. آنها نوآوری هایشان را در بارسلونا سال ۲۰۱۵ و مادرید سال ۲۰۱۶ به اشتراک گذاشتند.

آنها موفق به دریافت جایزه ملی فرهنگ در معماری از دولت کاتالونیا در سال ۲۰۰۵، شوالیه فرانسوی هنر و ادبیات در سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۴؛ برندگان افتخاری موسسه معماری آمریکایی در سال ۲۰۱۰؛ برندگان بین المللی موسسه سلطنتی معماران انگلیسی در سال ۲۰۱۲؛ و برندگان مدال طلای آکادمی معماری فرانسوی در سال ۲۰۱۵ شدند.

آراندا، پیگم و ویلالتا از سال ۱۹۸۹ معماران مشاور پارک طبیعی در منطقه آتشفشانی لا گاروتکسا بوده اند. آنها از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۱ به تدریس شهرسازی، معماری منظره و طراحی در دانشکده معماری فنی والز پرداخته و طی دو دهه گذشته جزو منتقدین هیئت داوران پروژه دیپلم این دانشکده معماری بوده اند. آنها سال ۲۰۱۲ یک کارگاه بین المللی تابستانی را در آزمایشگاه باربری استودیوی خود تأسیس کردند.

آنها بیش از ۲۰۰ سخنرانی در اسپانیا و شهرهای خارجی داشته و آثارشان در کتاب هایی از جمله “معماران آر سی آر آراندا، پیگم و ویلالتا. بین انتزاع و طبیعت” اثر ویلیام کرتیس که توسط گوستاو گیلی در بارسلونا (۲۰۰۴) چاپ شده؛ و در مجلات ال کروکی، معماری و شهرسازی، کازابلا، دیتیل، باولت و معماری ویوا منتشر شده است.

این سه معمار بنیاد فرهنگ آر سی آر را سال ۲۰۱۳ برای حمایت از معماری، چشم انداز، هنر و فرهنگ در جامعه تأسیس کردند.

بیوگرافی رافائل آراندا - کارمه پیگم - رامون ویلالتا

بیانیه بنیاد هنگام اعطای جایزه

رافائل آراندا، کارمه پیگم و رامون ویلالتا برنده جایزه معماری ۲۰۱۷ پریتزکر شدند

چشم انداز و معماری با هم یکی شده تا ساختمان هایی خلق کنند که با مکان و زمان خود پیوند خورده اند.

تام پریتزکر رئیس بنیاد هایت و حامی جایزه ای که بالاترین افتخار معماری جهان شناخته می شود در ایلینوی شیکاگو (اول مارس ۲۰۱۷) رافائل آراندا ، کارمه پیگم و رامون ویلالتا را برندگان جایزه معماری ۲۰۱۷ پریتزکر اعلام کرد.

این سه معمار اهل اولوت اسپانیا بوده و از زمان تأسیس شرکت معماری آر سی آر در سال ۱۹۸۸ با هم همکاری دارند. کار آنها تعهد بی حد و حصر به مکان و ایجاد فضاهایی در مباحثه با زمینه های مربوطه را نشان می دهد. آراندا، پیگم و ویلالتا با هماهنگی مادیت و شفافیت به دنبال پیوند بین فضای بیرونی و درونی بوده که منجر به معماری عاطفی و تجربی شده است.

آقای پریتزکر اظهار داشت: “هیئت منصفه سه معماری را که نزدیک به سه دهه همکاری مشترک داشته انتخاب کرده اند. آقای آراندا، خانم پیگم و آقای ویلالتا در این رشته تأثیر بسزایی داشته اند. طیف آثار آنها از فضاهای عمومی و خصوصی گرفته تا مکانهای فرهنگی و مؤسسات آموزشی است و توانایی آنها برای مرتبط کردن محیط معین برای هر موقعیتی گواهی بر پیشرفت و یکپارچگی عمیق آنها است.”

آقای آراندا، خانم پیگم و آقای ویلالتا برای اولین بار در تاریخ جشنواره افتخار این جایزه را نصیب خود کردند. شیوه همکاری آنها در فرآیند نوآورانه، تعهد به بینش و تمام مسئولیت ها به طور یکسان تقسیم شده که منجر به انتخاب این سه نفر برای جایزه سال ۲۰۱۷ شد. پس از رافائل مونئو در سال ۱۹۹۶، این دومین بار است که برندگانی از اسپانیا برای ۳۹مین دوره جایزه پریتزکر انتخاب شده اند. خانم پیگم در پاسخ به برنده شدن جایزه ۲۰۱۷ پریتزکر اظهار می کند: “این خوشنودی و مسئولیت بزرگی است و ما از به رسمیت شناخته شدن سه متخصص معماری در ارتباط کاری نزدیک با هم هیجان زده هستیم.”

این معماران با استفاده گسترده و خلاقانه از مواد مدرنی مثل فولاد و پلاستیک بازیافت شده هویت جهانی خود را آشکار کرده اند. گلن مورکات رئیس هیئت داوران می گوید: “آنها نشان داده اند که پیوستگی یک ماده می تواند قدرت و سادگی فوق العاده ای به یک ساختمان بدهد. همکاری این سه معمار، معماری غیر قابل انعطاف و شاعرانه ای خلق کرده که نمایانگر اثری بی انتهاست و درحالیکه وضوحی از حال و آینده را طرح ریزی می کند احترام زیادی برای گذشته قائل است.” آنها آزمایشگاه باربری (۲۰۰۷)، یک کارخانه اوایل قرن بیستی را تبدیل به دفتر کارشان کرده و بسیاری از بقایای ساختمان اصلی را با عناصر کاملاً متضاد و جدید ترکیب کرده اند.

پروژه های برجسته آنها شامل مرکز هنر و آشپزی (نگروپولیس فرانسه، ۲۰۱۴)، موزه هنر مدرن سولاگس با همکاری جی ترگوئه (رودز فرانسه، ۲۰۱۴) ، پردیس عمومی تئاتر لا لیرا با همکاری جوآن پویکوبیر (ریپول، ژیرونا، اسپانیا، ۲۰۱۱)، سایبان رستوران مدیترانه‌ای لس کولز (اولوت، ژیرونا، اسپانیا، ۲۰۱۱)، مهدکودک ال پوتیت کوت با همکاری جوآن پویکوبیر (بسالو، ژیرونا، اسپانیا، ۲۰۱۰)، شرکت شراب سازی بل لیوک (پالاموس، ژیرونا، اسپانیا، ۲۰۰۷)، کتابخانه سانت آنتونی- جوآن الیور، مرکز سالمندان و باغهای کاندیدا پرز (بارسلونا، اسپانیا، ۲۰۰۷) و باشگاه ورزشی توسول بسیل (اولوت، ژیرونا، اسپانیا، ۲۰۰۰) هستند.

بخشی از تقدیرنامه هیئت داوران جایزه ۲۰۱۷ پریتزکر بدین شرح است: “ما در جهانی زندگی می کنیم که باید به تأثیرات بین المللی، تجارت، بحث و گفتمان، معاملات و غیره اعتماد کنیم. اما بیشتر مردم از این نفوذ بین المللی می ترسند و معتقدند ارزشها، هنرها و آداب و رسوم محلی خود را از دست خواهند داد… رافائل آراندا، کارمه پیگم و رامون ویلالتا به ما می گویند که امکان داشتن هر دو (تأثیرات بین المللی و آداب و رسوم محلی) را بطور همزمان داریم. آنها به زیباترین و شاعرانه ترین شکل ممکن نشان می دهند که جواب این سؤال “یا این/ یا آن” نیست و اینکه حداقل در معماری می توانیم آرزوی هر دو را داشته باشیم. اصالت ما مربوط به یک مکان اما آثارمان به سایر نقاط جهان کشیده شده است.”

آقای آراندا، خانم پیگم و آقای ویلالتا در سال ۲۰۱۳ بنیاد فرهنگی آر سی آر را برای حمایت از معماری، چشم انداز، هنر و فرهنگ در جامعه تأسیس کردند. آنها از سال ۱۹۸۹ معماران مشاور پارک طبیعی در منطقه آتشفشانی لا گاروتکسا بوده اند. بخش عمده ای از آثارشان در کاتالونیا، اسپانیا و اروپا هستند. مراسم رسمی پریتزکر ۲۰ می ۲۰۱۷ در مهمانپذیر ایالتی کاخ آکاساکا در توکیو ژاپن برگزار شد.