سایت : مشهد
مساحت زمین : ۱۴,۳۰۰ متر مربع
تعداد واحد : ۷۰
بازه زیر بنا واحد ها : ۱۱۰ -۲۵۰
متن توضیحی طرح :
در عصری که ایده ها به سمت یکپارچکی ، تلفیق و ادغام می رود ما بر آن شدیم تا با نگاهی متفاوت به مسئله پاسخ دهیم . مسئله اقامت مسئله ایست که به درون اینتریور ها کشیده شده و با بسط ایده های تلفیقی و چند لایه این اینتریور ها هر روز جذاب تر می شود ؛ که اولین مواجهه ما با مسئله سکونت ، شکستن این اینتریور بود ؛ به این نحو که ساختار سلول اقامتی را که دورگه ای از حوزه عمومی-خصوصی بود تجزیه و همانند میتوز یاخته ها ( سلول ) آن را به یک سلول عمومی و یک سلول خصوصی تقسیم کردیم . با این تقسیم در گام اول و فاصله دادن این دو سلول در گام دوم ، فضایی (وید) با مالکیت خاکستری پدید آمد که می تواند فضایی مختص به ساکنان سلول و یا مختص به ساکنان کل مجموعه تلقی شود . سپس با تکثیر ریتمیک سلول های جدید در شبکه سه بعدی فضا توانستیم وید های خاکستری را تبدیل به ساختار به هم پیوسته ای کنیم که انقطاعی در آن صورت نگیرد .سپس به واسطه پرومناد ( مسیر ) این وید ها را مکانمند و قابل تصرف کردیم ؛ مسیر هایی که هم نقش اتصال دهنده و هم نقش جدا کننده داشتند .و در نقطه هایی از این ساختار سلول هایی برای پروگرام های جمعی تعبیه شد و پلازاهایی در تراز های مختلف تولید تا فضا هایی مانند بام ها را بازیافت کرده و دوباره به عرصه تصرف و استفاده بر گرداند . اما ” همزیستی ” تکه گمشده ساختاراقامت , ایده ای معاصر می باشد که نه تنها در ساختار زندگی اجتماعی بلکه در پروگرام و لایف استایل نیز می تواند متبلور شود. در ساختار های همزیست در طبیعت ساختار ثانویه از ساختار اولیه استفاده می کند و در مقابل امکاناتی را برای ساختار اولیه فراهم می کند . به واسطه تزریق پروگرام باغ به عنوان ساختار ثانویه میتوان همزیستی بین پروگرام اولیه ( اقامت ) و پروگرام ثانویه ( باغ ) بر قرار کرد و یک شبکه همزیست تولید کرده که میتواند لایف استایل مخاطبان را به لایف استایل جمعی نیز تبدیل کند. برای اعمال این امر شبکه ای از صفحات متکثر و متنوع در تراز ها و مختصات مختلفی از این شبکه و در تعامل با سلول ها ، پلازا ها و مسیر ها به سیستم اضافه شد . این امر همانند تکثیر سلول ها انجام شد و باغ را از حالت کلان و یک پارچه به حالت خرد و متکثر تبدیل کرد .