یو مینگ پی

معماری یو مینگ پی را می توان با اعتقاد به مدرنیسم مشخص کرد، که ظرافت، شعر و زیبایی به آن تحمیل شده است. پی در چین در سال ۱۹۱۷ متولد شد و در سال ۱۹۳۵ برای اولین بار در دانشگاه پنسیلوانیا و سپس در موسسه تکنولوژی ماساچوست (B Arch. 1940) تحصیلات خود را ادامه داد و از دانشگاه هاروارد (M. Arch 1946) فارغ التحصیل شد. در سال ۱۹۴۸، پست جدید ایجاد شده مدیر معماری شرکت توسعه املاک Webb & Knapp، Inc را پذیرفت، و این ارتباط باعث ایجاد پروژه های معماری و برنامه ریزی اصلی در شیکاگو، فیلادلفیا، واشنگتن، پیتسبورگ و دیگر شهرها گردید. در سال ۱۹۵۵، او شرکت I.M. Pei & Associates را تشکیل داد، که در سال ۱۹۶۶ به نام I.M. Pei & Partners تغییر نام داد. این مشارکت جایزه معماری ۱۹۶۸ موسسه معماری آمریکا را به دست آورد. در سال ۱۹۸۹، شرکت به Pei Cobb Freed و همکاران تغییر نام یافت. یو مینگ پی بیش از پنجاه پروژه در این کشور و خارج از آن طراحی کرده است که بسیاری از آنها برنده جایزه شده اند. دو طرح برجسته خود شامل ساختمان شرقی گالری ملی هنر (۱۹۷۸)، در واشنگتن، D.C.، و گسترش لوور در پاریس، فرانسه است. نیاز به مدرنیزه کردن و گسترش لوور، در عین حال احترام به تاریخ و معماری آن، منجر به ایجاد هرم شیشه ای مرکزی شده است که ورودی اصلی جدید را تشکیل می دهد و دسترسی مستقیم به گالری ها در هر سه بالون موزه دارد. هرم نیز به عنوان یک پنجره نورپردازی برای یک ساختمان  بسیار بزرگ ساخته شده است که در زیر حیاط واقع  شده است که تمام امکانات و حمایت های عمومی را برای موزه فراهم می کند. دیگر نمونه های برجسته کار او عبارتند از: بانک چین در هنگ کنگ (۱۹۸۹)، کتابخانه جان فیتزجرالد کندی (۱۹۷۹) در نزدیکی بوستون، مرکز سمفونیک مورتون هیمیرسون (۱۹۸۹) در دالاس  تگزاس؛ توسعه جامعه Hill در فیلادلفیای پنسیلوانیا که در سال ۱۹۶۴ تکمیل شد؛ مرکز بانکداری چین در خارج از کشور (۱۹۷۶)، و بازسازی موزه هنرهای زیبا در بوستون (۱۹۸۱ و ۱۹۸۶)؛ هتل فستیوال هیل (۱۹۸۲) در نزدیکی پکن  چین؛ ستاد آژانس های هنری خلاق (۱۹۸۹) در بورلی هیلز، کالیفرنیا؛ یک مجتمع اداری آی بی ام (۱۹۸۹) در Somers، NY و دیگری در Purchase، NY؛ موزه هنر (Everson (1968، سیراکیوز، نیویورک؛ و برج تجارت تگزاس (۱۹۸۲) در هوستون.او امکانات هنری و ساختمان های دانشگاهی را در دانشگاه های موسسه تکنولوژی ماساچوست، دانشگاه راچستر، دانشگاه کرنل، دانشگاه سیراکیوز، دانشگاه نیویورک و دانشگاه هاوایی طراحی کرده است. به عنوان یک دانش آموز، به او مدرک MIT Traveling Fellowship وWheelwright Traveling Fellowship در هاروارد اعطا شد. افتخارات بعدی او شامل موارد زیر است: جایزه برونر در معماری از موسسه ملی (Art and Letters (1961؛ مدال افتخار (New York Chapter American Institute of Architects (1963، مدال معماری تامس جفرسون (۱۹۷۶)، مدال طلا برای (American Academy of Arts and Letters (1979، مدال طلا از موسسه معماری آمریکا (۱۹۷۹) و مدال طلای Académie d’Architecture فرانسه (۱۹۸۱).

یو مینگ پی معمار برخی از ساختمان های تحسین برانگیز جهان، جایزه ۱۹۸۳  معماری Pritzker به وی اعطا گردید.

سازه های I.M. Pei در طول سه دهه گذشته، از مرکز بزرگ مییل در دنور، کلرادو در سال ۱۹۵۵ و اخیراً، هتل “فرا گراند هیل” در پکن چین، کشور تولدش، به رسمیت شناخته شده است.در میان آثار مشهور دیگری که در این کشور وجود دارد، ساختمان شرقی گالری ملی هنر در واشنگتن دی سی، قسمت غرب موزه هنرهای زیبای بوستون، مرکز کنوانسیون و نمایشگاه شهر نیویورک، کتابخانه جان فیتزجرالد کندی در دورچستر ، ماساچوست و برج تجارت تگزاس در هوستون است. در خارج از کشور، دو مجتمع تجاری مشهور خود عبارتند از Gateway و بانکداری خارجی چین در سنگاپور. یو مینگ پی اخیراً برای طراحی دفتر مرکزی دفتر بانک چین در هنگ کنگ انتخاب شده است. جایزه معماری بین المللی Pritzker، شامل ۱۰۰،۰۰۰ دلار بدون مالیات و مجسمه برنزی هنری مور، در سال ۱۹۷۹ تأسیس شد تا پاداش تلاش خلاقانه ای باشد که جایزه نوبل آن را نادیده گرفته است.جی ای. پریتزکر، رئیس بنیاد، که این جایزه را اداره و تأمین می کند، امروز در موزه هنر متروپولیتن آن را ارائه مینماید.Carleton Smith، رئیس بنیاد جوایز بین المللی و دبیر هیئت داوری، نام نامزد را اعلام کرد و گفت: “هیئت داوران که با افتخار انتخاب شدند: کارتر براون، مدیر گالری ملی؛ آراتا ایسوزکی، معمار ژاپنی. فیلیپ جانسون، نخستین برنده جایزه پریتزکر؛ J. Irwin Miller، رئیس کمیته اجرایی و مالی، شرکت  Cummins؛ کوین روچ، برنده جایزه پریتزکر ۱۹۸۲؛ و توماس جوت واتسون جونیور، سرپرست و رئیس  شرکت IBM هستند.

نقل قول رسمی اسمیت به عنوان سخنگوی هیئت داوری،  به شرح زیر است:

یو مینگ پی به این قرن برخی از زیبا ترین فضاهای داخلی و اشکال بیرونی خود را داده است. اهمیت کار او به مراتب فراتر از آنها است، نگرانی همیشگی او محیطی است که ساختمان هایش رو به افزایش است. “علاوه بر این، یو مینگ پی  به مسائل معماری محدود شده است. کار او در طول ۴۵ سال گذشته شامل نه تنها کاخ های صنعت، دولت و فرهنگ، بلکه همچنین برخی از بهترین آپارتمان های برای اقشار متوسط و کم درآمد است. مهارت او استفاده از مواد در راستای هنر را افزایش داده است. این هیات به این نتیجه رسید که ویژگی های شخصی او از دیپلماسی و صبر و شکیبایی او را قادر می سازد تا مردم و رشته های مختلف را برای ایجاد یک محیط هماهنگ کند.