مرکز هنرهای بصری
با توجه به کانتکست و همچنین پتانسیل های فرهنگی، هنری و آموزشی منطقه مورد نظر که در مجاورت موزه هنرهای معاصر، موزه فرش، دانشگاه های تهران، هنر، تهران مرکز و تهران جنوب و گالری ها و گذر فرهنگی که در این محدوده هستند، قرار دارد کاربری فرهنگی برای این زمین در نظر گرفته شد که البته در پهنه بندی هم همین کاربری پیش بینی شده است.
با توجه به سایت که در محدوده پارک لاله و حد فاصل بین موزه هنرهای معاصر و موزه فرش میباشد، توجه به بافت منطقه و اینکه ارتفاع نهایی کار از درختان اطرافش بالاتر نباشد بسیار مهم بوده است. همچنین ایجاد راهی عمودی مابین ۲موزه ذکر شده و افقی که متصل کننده پیاده راه خیابان کارگر شمالی و پارک لاله است در نظر گرفته شد. از طرفی این مجموعه دارای ۳ رویکرد اصلی است: آموزش، نمایش آثار و برگزاری همایش و سمینار. بخش آموزش و نمایش آثار در یک زیرمجموعه و بخش سمینار و همایش با کارایی چندگانه در بخشی دیگر طراحی شده است. همچنین یک آمفی تئاتر روباز هم در محوطه قرار دارد.
باتوجه به بهره بری بیشتر از نور و دوربودن از سروصدا ایجاد شده از خیابان، کل مجموعه چرخشی ۳۰درجه ای نسبت به خط شمال به جنوب دارد. داشتن فضاهای انعطاف پذیری و همچنین دیوارهای ترنسپرنت برای حداکثر ارتباط با زمینه (پارک لاله) و همچنین پارکینگ با ظرفیت متناسب بخاطر موقعیت پررفت و آمد این منطقه از جمله ویژگی های این مجموعه است.
فرم کلی این مجموعه حالت انعطاف پذیر و همچنین دعوت کنندگی به داخل مجموعه را دارد. از ۴طرف دسترسی به مجموعه در نظر گرفته شده است؛ حتی با اختلاف ارتفاعی چند متری از سایت موزه هنرهای معاصر، پله و بالابر معلول تعبیه شده است. از طرفی در خود مجموعه هم اختلاف ارتفاع هایی داریم که هم سطح شیبدار و هم پله برای عابرین طراحی گردیده است. از نکات دیگر هم توجه به قوانین آتش نشانی و ورودی و خروجی های متناسب با ظرفیت سرویس دهی هر بخش می باشد.